Συμπιλίδης: Γιατί ακόμα και ο Σαμαράς οφείλει να έχει μία σταθερά



12/09/1993

Αν οι επερχόμενες εκλογές ήταν μια παρτίδα σκάκι, θα μπορούσε να πει κανείς ότι η ανακοίνωση των ψηφοδελτίων, ήταν ένα ξεκίνημα για τη ΝΔ όπου με το «καλημέρα» έχασε τα άλογά της. Και η ανακοίνωση του Συμπιλίδη, θα μπορούσε να είναι η κίνηση «ΜΑΤ». Κυριολεκτικά, αλλά για την ίδια τη ΝΔ και τους εναπομείναντες Νεοδημοκράτες, που παρακολούθησαν μουδιασμένοι την επιστροφή του «στρατηγού» Συμπιλίδη στην παράταξη που πλήγωσε όσο κανείς άλλος. Εντάξει… σχεδόν όσο κανείς άλλος (προηγείται ο «Αρχηγός» του).

Η επιλογή Σαμαρά να επαναφέρει τον Συμπιλίδη στη Νέα Δημοκρατία και στην κεντρική πολιτική σκηνή, αναπόφευκτα μας προκαλεί συνειρμούς, που και ο ίδιος ο σημερινός Πρόεδρος της ΝΔ θα ήθελε να ξεχάσει (και να ξεχάσουμε). Και αυτό, γιατί τα ντοκουμέντα αποδεικνύουν ότι, τελικά, η μόνη συνεπής θέση του Αντώνη Σαμαρά κατά τα τελευταία 20 τουλάχιστον χρόνια, ήταν απέναντι στον Συμπιλίδη και μόνον. Σε όλα τα άλλα ζητήματα… «κωλοτούμπα».

Συγκεκριμένα:

1^η Ιουλίου 1993 (Από την Καθημερινή της ημέρας εκείνης):

«Η Πολιτική Άνοιξη, το κόμμα που ίδρυσε ο Αντώνης Σαμαράς, μετέχει από χθες επισήμως στο πολιτικό στίβο. Ο τ. Υπουργός Εξωτερικών, χαρακτήρισε ‘ανέντιμη και αντιδημοκρατική πράξη’ το να ανατρέψει κανείς μια κυβέρνηση που ο ελληνικός λαός εξέλεξε για 4 χρόνια».

Ναι, ο Αντώνης Σαμαράς τα έλεγε αυτά. Μόλις δύο μήνες του πήρε για να αλλάξει γνώμη…

6^η Σεπτεμβρίου 1993 (Δήλωση Αντώνη Σαμαρά):

«…μόνο η διακοπή ανοχής προς την σημερινή κυβέρνηση μπορεί να αποτρέψει επερχόμενα δραματικά γεγονότα… Γεγονότα όπως αυτά που θα σφράγιζαν την ήττα στο Εθνικό θέμα της Μακεδονίας, που θα νομιμοποιούσαν το επαίσχυντο πωλητήριο του ΟΤΕ…Κατά συνέπεια, καθιστώ σαφές προς όλους ότι ‘Άνοιξη’ και στήριξη της κυβέρνησης αποτελούν δύο αντίθετες θέσεις που είναι αδύνατον να συνυπάρξουν».

Αμέσως μετά, ο Κ. Μητσοτάκης κατηγορεί τον Σαμαρά για προδοσία του ελληνικού λαού και δέσμιο οικονομικών συμφερόντων. Στις 7 Σεπτεμβρίου ανεξαρτητοποιείται ο Στέφανος Στεφανόπουλος με πρόσχημα…την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ (!) και στις 9 Σεπτεμβρίου, έρχεται ο πιστός Συμπιλίδης και άρει την εμπιστοσύνη του στη κυβέρνηση, κι αυτός με πρόσχημα την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ…

Το Βήμα, 31/10/1993

Οι διαχρονικές «κωλοτούμπες» Σαμαρά:

Δήλωνε τον Ιούλιο του 1993 (Καθημερινή, 4/7/1993): «Δεν θα επιστρέψω στη ΝΔ και αν ακόμη αλλάξουν οι πολιτικές συνθήκες, έστω και αν με καλέσουν για να γίνω ο ‘αρχηγός’ της».

Όταν δημοσιεύθηκαν τα Αρχεία του Κων/νου Καραμανλή, μέσα από τα οποία (τόμος 12) επέρριπτε ευθύνες στον Α. Σαμαρά για τις δυσμενείς εξελίξεις στο θέμα των Σκοπίων (έγραφε χαρακτηριστικά: «Ο κ. Σαμαράς, από την άλλη πλευρά, εφήρμοζε πολιτική άκαμπτης αρνητικότητας, η οποία ταχέως έφερε τη χώρα σε πλήρη απομόνωση μέσα στην ΕΟΚ. Ταυτόχρονα, επί υπουργίας Σαμαρά, σημειώθηκε μια άνευ προηγουμένου κατακόρυφη επιδείνωση των σχέσεών μας με όλους ανεξαιρέτων του βαλκανικούς γείτονές μας»), ο κ. Σαμαράς απήντησε οργισμένα. Τα ντοκουμέντα, αδιάψευστα:

Τα Νέα, 15/05/1997, καταγράφουν την δήλωση Σαμαρά – επίθεση στον Κ. Καραμανλή:

«Είναι εξωφρενικό, ο κ. Καραμανλής να εμφανίζεται σήμερα, από τη μια μεριά, άκαμπτος υπερασπιστής του ονόματος και, από την άλλη, τιμητής του τότε Υπουργού Εξωτερικών που με συνέπεια ακολουθούσε τη γραμμή αυτή. Και είναι εξίσου εξωφρενικό, ο κ. Καραμανλής να ευλογεί την πολιτική της ανυποχώρητης στάσης που αποφάσισε το Συμβούλιο Αρχηγών, απαιτώντας ταυτόχρονα (ο Κ. Καραμανλής) την απομάκρυνση Σαμαρά, που ήταν ο αρχιτέκτων της πολιτικής αυτής». 

Και συνεχίζει ο Σαμαράς:

«Είναι επομένως φανερό, ότι ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν ξέφυγε από τη συμπεριφορά των υπόλοιπων ηγετών. Δηλαδή να εμφανίζεται στο λαό –για τον φόβο της ιστορίας – ανυποχώρητος στο όνομα, αλλά στην ουσία να μην πιστεύει εξίσου ανυποχώρητα όσα τάχα υπερασπιζόταν».

Βέβαια, χρόνια αργότερα –πριν μερικούς μήνες για την ακρίβεια (στην εκπομπή Νέοι Φάκελοι του ΣΚΑΙ)– ο κ. Σαμαράς δήλωσε ότι ο Κων/νος Καραμανλής ήταν απόλυτα σύμφωνος με την πολιτική Σαμαρά…

Όπως, όλοι καταλαβαίνουμε, ο Αντώνης Σαμαράς δείχνει συνεπής αποκλειστικά και μόνον στον φίλο και υποστηριχτή του Γ. Συμπιλίδη. Σε όλα τα άλλα ζητήματα, είναι δύσκολο κανείς να τον παρακολουθήσει.

Όλα είναι ρευστά σ’ αυτή τη ζωή. Καλό είναι να υπάρχουν και ορισμένες σταθερές. Ε, για τον Σαμαρά η σταθερά αυτή ακούει στο όνομα Συμπιλίδης. Για τους Νεοδημοκράτες τώρα… είναι άλλη ιστορία.

13/06/1993