Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

«Αγανακτισμένοι» ναι. Αλλά με ποια στόχευση;



Δεν νομίζω να υπάρχουν πολλοί που να μην επικροτούν την κινητοποίηση δεκάδων χιλιάδων πολιτών, όλων των ηλικιών και όλων των κοινωνικών ομάδων, που εδώ και μέρες εκφράζουν την αγανάκτησή τους για τη σημερινή κατάσταση στη χώρα: για τις αιματηρές θυσίες του κόσμου, για τους ανίκανους πολιτικούς, για τη λιτότητα, για τις χειρότερες μέρες που έρχονται.

Όλοι είμαστε αγανακτισμένοι που βλέπουμε τη χώρα μας να οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στα βράχια. Όλοι μας είμαστε αγανακτισμένοι που κοιμόμαστε και ξυπνάμε με το φόβο της ανεργίας και μετράμε τις μέρες του μήνα, ευχόμενοι ένα «μνημόνιο» που θα μειώσει τον ημερολογιακό μήνα στις 15 ημέρες, μπας κι έτσι μας φτάνει ο μισθός ή το επίδομα ανεργίας, έστω για την επιβίωση.

Είμαστε, λοιπόν, αγανακτισμένοι. Αλλά ως αγανακτισμένοι τι έχουμε να προτείνουμε; Και εννοώ ρεαλιστικές προτάσεις και όχι του τύπου «Πάρτε το μνημόνιο και φύγετε από εδώ», «επιστροφή στη δραχμή», «έξω από την Ε.Ε.» κ.ο.κ.

Λόγια που μπορεί εύκολα να λέγονται και να ηχούν «όμορφα» στ’ αυτιά όλων των «αγανακτισμένων» αυτής της χώρας, αλλά αν τα αναλύσει κανείς και μπει στην ουσία, θα δει ότι αυτού του τύπου οι «λύσεις», μόνο χειρότερες μέρες κρύβουν από πίσω τους. Γιατί, ναι, υπάρχουν χειρότερες μέρες.

Ναι, οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων αποδεικνύονται καθημερινά πολύ κατώτερες των περιστάσεων. Ο μεν πρωθυπουργός ασκεί (;) μέχρι σήμερα μια άκρως αποτυχημένη πολιτική, ο δε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης πορεύεται με γνώμονα έναν «κομματισμό» άλλης, περασμένης (και ξεπερασμένης) εποχής.

Καλώς ή κακώς, όμως, οι Δημοκρατίες λειτουργούν μέσα από τα κόμματα και τα κινήματα. Εκεί πρέπει να στοχεύσουμε. Από εκεί πρέπει να αντλήσουμε ελπίδα. Μην πέφτουμε στη παγίδα ότι «όλοι είναι ίδιοι». Και κυρίως, μην πέφτουμε στην παγίδα των δήθεν εύκολων λύσεων και των υπεραπλουστεύσεων. Ας είμαστε ρεαλιστές.

Αν δεν μας «κάνει» πια το πολιτικό σύστημα, ας το αλλάξουμε.

2 σχόλια:

  1. Καλά, που ζεις ρε φίλε ? Αυτά που λες, τα λέγαμε πέρισυ. Last Year ! Φέτος έχουμε ΚΑΙ τις λύσεις !
    Αν πας μια βόλτα στην πλατεία ή σταματήσεις να βλέπεις τηλεόραση και αποφασίσεις να σκεφτείς λίγο με το μυαλό που σου έχει απομείνει, θα τις δεις και συ αυτές τις λύσεις.
    Δεν είναι δύσκολο... Ξεκόλημα θέλει.
    Και ναι, είναι ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ. Δεν φτάσαμε εδώ μόνο από κάποιους, αλλά από όλους. Οποιος δεν είναι, ας το αποδείξει. Αλλά μέχρι να το αποδείξει να πηγαίνει τοιχο - τοίχο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ραντεβού στο Σύνταγμα31 Μαΐου 2011 στις 2:48 μ.μ.

    Ανώνυμε, άλλο άρθρο διάβασες; Αν ξέρεις τη λύση πες την και σε μας! Το άρθρο δεν λέει ότι κακώς γίνονται οι συγκεντρώσεις, αλλά ότι δεν χρειάζεται να τα ισοπεδώνουμε όλα, όπως κάνεις εσύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή